برای دوستی که با بهار آمد با بهار رفت....بهاری بود

نماندی 

تا پنجره را به روی ماه باز کنی 

تو نیستی 

و دیگر فرقی نمیکند

خانه ای باشد پنجره ای رو به آسمان باز شود

تو رفته ای همه جا دیوار است 

و

بهاری که برای ما خزان شد 

بعد از تو هر بهار