نمی توانم سکوت ماه را تاب بیاورم

چگونه برای چشم هایت شعر بخوانم

چگونه سیمای خسته ات را تاب بیاورم

باید دست هایت را بگیرم

برایت از سکوت ماه بگویم

از جلگه های دست نخورده

و آهوانی که هیچ گاه

معنای ترس را تجربه نکردند

نمی توانم ماه  را

دست آسمان رها کنم