اثیره اسیر

آرام مینشینم کنار تمام زندگی ام و به روزهای کوتاهی که با تو سر ستیز داشتم ومی اندیشم به روزهایی که خواهم دیدروزهایی که هرگز نخواهم دید و لحظاتی که معصومانه با ما خداحافظی میکنند ...باری تنها میتوان اندیشید به تو که نباید فرسوده ات می کردم و به ادامه دادن  آرام زندگیم ...می نشینم گوشه اتاقم کنار تابلوها راهی را که شش دنگ حواسم را به نام خود زده است ....تهران شهریور 1396